A. Güven Güçdemir: “Edip Akbayram ışıklarda uyusun”

Ayfer Tuzcu Ünsal Hanımefendiye, değerli sanatçı, hemşerimiz Edip Akbayram’ ın vefatı üzerine Instagram da yazmış olduğu yazısını, Gaziantep Koleji arkadaşlarımla paylaşmak istediğimi ilettim. Kendileri de yazısının paylaşılmasından mutlu olacağını söyledi.

Edip Akbayram ışıklarda uyusun. Mütevazı bir yaşam süren, engin gönüllü, dost sanatçıyı rahmetle anıyorum.

Ayfer Tuzcu Ünsal; “Güle güle Edip Akbayram, güle güle…”

“Atatürk Bulvarından tanıyordum seni. Evinizin yerini de biliyordum, hep çekingen bir çocuk oldun ilkokul’da. Sen Akyol İlkokulu'na gitmedin herhalde. Evimiz birbirine çok yakın olduğu halde, sen başka bir ilkokula gittin belki de…

Aklım erip, senin sakatlığının nedeninin çocuk felci olduğunu anladığımda kahrolmuştum. Sen, çocuk felci aşısı olamadığın için, hastalığa yakalanıp, sakat kalmıştın.

Sonra, biz Atatürk Bulvarından taşındık, siz orada kaldınız. Sen Gaziantep Lisesine giderken ben Kolej’e gidiyordum. Kolej’in Cumartesi günleri öğleden sonra Jandarma Mahvelinde çayları olurdu. Siz, Siyah Örümceklerle beraber bize canlı müzik dinletirdiniz… ne güzeldiniz… sadece dinlemezdik tabii, dans ederdik aynı zamanda. Daha sonra sınıf arkadaşım olacak Fuat Kanalan da sizin ekipte bateri çalardı. Müthiş bir ekiptiniz. Bazen aklıma geliyor, ne güzel zamanlar geçirmişiz, nasıl saf ve duru… İnsan ilişkileri ne samimi ve içtenmiş o zamanlar…

Sen hep profesyoneldin biliyor musun? Daha doğrusu hepiniz profesyoneldiniz… o zaman işinizin başlangıcındaydınız herhalde. Ama hiç “acemi” olmadınız, gayet net hatırlıyorum. Bir de… hiç göbek atılacak oyun havası çalmazdınız, ne iyi ederdiniz… şimdi hatırladım, halay sekelim diye Antep folklorundan parçalar seslendirdiğiniz olurdu.

Daha sonra ki senelerde Altın Mikrofon yarışması oldu. Artık pek popülerdin ve tüm Antep şehrini biraraya getirmeyi başarmıştın. Kâmil Ocak Kapalı Spor Salonu’nda orada bulunan 3000 kişi sana oy vermişti, firesiz… Ne sevinmiştik, birinci olduğunu öğrendiğimizde. Hep birlikte başarmış, seni birinci yapmıştık. Sonra da zaten hızla zirveye tırmandın ve ne güzel şarkılar yaptın. Artık bütün ülkenin sevdiği ve çok saydığı, dik duran pek özgün bir sanatçıydın.

Kaç konserine gittiğimi, kaç kere seni arkadaşlarınla Antep’te yemek yerken gördüğümü hatırlamıyorum. Önemli de değil… Benim için sen hep, Atatürk Bulvarı’nda doğmuş, özgün şarkılar söyleyen bir kahramandın.

Bu kadar erken gideceğini hiç düşünemedim. Acımı paylaşmak için Fuat’ı aramak istedim, hemen vaz geçtim. Çok acılı zamanlarımda telefonla konuşamıyorum.

Benim en sevdiğim Anteplilerden birisisin… Sağlam karakterli olduğundan, onurlu bir yaşam sürdün, şarkılarını da öyle düzenledin. Gittiğin yerde huzur içinde ol… Arkandan o kadar güzel konuşuyorlar ki, pek herkese nasip olmaz.

Son olarak yazmak istiyorum: “Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz” değil mi Edip Akbayram?