M. Erhan Durukan: “AFİF YESARİ”

Afif Yesari, 23 Ağustos 1989’da vefat etti. Türk yazar.

Afif Yesari, 16 Nisan 1922’de Elazığ’da doğdu. Yazar Mahmut Yesari'nin oğludur. Ortaokulu terk ederek okul yaşamına son verdi. Kendi kendini yetiştirdi.

Afif Yesari, tiyatro ve sinema oyunculuğu da içinde olmak üzere birçok iş yaptı. Yazılar yazdı, kitaplar hazırladı. Birçok çeviri yaptı. Bazılarını Muzaffer Ulukaya takma adıyla imzaladığı iki yüz kadar dedektif romanı (büyük bir bölümü sahte Mike Hammer romanları) yazdı.

Afif Yesari, Tanin, Son Havadis, Hürvatan, Dünya gazetelerinde ve Hayat dergisinde gazeteci-yazar olarak çalıştı. Dergi ve gazetelerde magazin, sinema eleştiri yazıları yazdı.

Afif Yesari, gazetecilik dışında zaman zaman aktörlük yaptı; İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda, özel tiyatrolarda ve filmlerde rol aldı. Radyo oyunları ve skeçler kaleme aldı. İTÜ Televizyonu’nda yayımlanan ilk yerli TV oyununun senaryosunu yazdı.

Afif Yesari, “Düşünce Tiyatrosu” adını verdiği tiyatroda diyalogu kaldırıp piyes kahramanının düşüncelerini spikerin ağzından aktaran bir tekniği ilk uygulayan oyun yazarı olarak ün kazandı. Bu tür tiyatro üzerine kurumsal yapıtlar da yayımladı.

Afif Yesari, 23 Ağustos 1989'da vefat etti.

KENDİ ADIYLA YAZDIĞI BAZI KİTAPLARI:

Öyküleri:

Tren Yolu (1949)

Hafta Tatili (1954).

Oyunları:

Olduğu Gibi (1966)

Uzak (1966)

Soytarının Biri (1967).

Röportaj Kitabı:

İşte Beyoğlu (1950).

Şiir Kitabı:

Boşluk (1970)

Gülmece Romanları

Hengame (1979)

Şalter (1984).

Anı Kitapları:

İstanbul Hatırası (1987)

Çay ve Simit (1989).