Tahsin Tiryaki: “AFİF YESARİ”

Afif Yesari,16 Nisan 1922’de Elazığ’da doğdu. Türk yazardır.

Afif Yesari, yazar Mahmut Yesari'nin oğludur. Ortaokulu terk ederek eğitim yaşamına son verdi.

Afif Yesari, kendi kendini yetiştirdi. Tiyatro ve sinema oyunculuğu da içinde olmak üzere birçok iş yaptı. Yazılar yazdı, kitaplar hazırladı. Birçok çeviri yaptı. Bazılarını Muzaffer Ulukaya takma adıyla imzaladığı iki yüz kadar dedektif romanı (büyük bir bölümü sahte Mike Hammer romanları) yazdı.

Afif Yesari, Tanin, Son Havadis, Hürvatan, Dünya gazetelerinde ve Hayat dergisinde gazeteci-yazar olarak çalıştı. Dergi ve gazetelerde magazin, sinema eleştiri yazıları yazdı.

Gazetecilik dışında zaman zaman aktörlük yaptı; İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda, özel tiyatrolarda ve filmlerde rol aldı. Burada tanıştığı Suphi Kaner ile yakın bir dostluk kurdu.

Radyo oyunları ve skeçler kaleme aldı. İTÜ Televizyonu’nda yayımlanan ilk yerli TV oyununun senaryosunu yazdı. Düşünce Tiyatrosu adını verdiği tiyatroda diyalogu kaldırıp piyes kahramanının düşüncelerini spikerin ağzından aktaran bir tekniği ilk uygulayan oyun yazarı olarak ün kazandı. Bu tür tiyatro üzerine kurumsal yapıtlar da yayımladı.

Afif Yesari, 23 Ağustos 1989 tarihinde İstanbul’da vefat etti.

Kendi adıyla yazdığı bazı kitapları:

Öyküleri:

Tren Yolu (1949)

Hafta Tatili (1954)

Oyunları:

Olduğu Gibi (1966)

Uzak (1966)

Soytarının Biri (1967)

 

Röportaj Kitabı:

İşte Beyoğlu (1950)

Şiir Kitabı:

Boşluk (1970)

Gülmece Romanları:

Hengame (1979)

Şalter (1984)

Anı Kitapları:

İstanbul Hatırası (1987)

Çay ve Simit (1989).